QR-code 1

In het Victoriaanse tijdperk (1837-1901) werden open rouwkoetsen vooral gebruikt tijdens plechtige begrafenissen van vooraanstaande figuren. Ze werden steeds minder vaak gebruikt met de opkomst van gemotoriseerde rouwwagens in de vroege 20e eeuw, die praktischer en minder onderhoudsintensief waren.

Wat is een open rouwkoets (ook wel baarkoets genoemd)?

  1. Open constructie: Een open rouwkoets had geen vaste, gesloten structuur en was vaak rijkelijk versierd met zwart fluweel, gordijnen, en zilveren ornamenten. De open rouwkoets bood ruimte voor een zichtbare kist, wat symbool stond voor transparantie en het eerbetoon aan de overledene. Dit type rouwkoets werd vaak gebruikt voor plechtige, openbare begrafenisstoeten
  2. Gebruik van een baar: In veel gevallen werd de overledene op een baar geplaatst, die vervolgens op de open rouwkoets werd gezet. Een baar is een draagbaar, vaak van hout, waarop de overledene zonder kist werd gelegd, gewikkeld in een lijkwade of bedekt met een kleed.
  3. Zuid-Nederlandse tradities: In katholieke tradities, vooral in Zuid-Nederland (Limburg en Brabant), werden uitgebreide begrafenisrituelen uitgevoerd. De open rouwkoets zou in zo’n context gebruikt kunnen zijn om het lichaam naar de kerk of begraafplaats te vervoeren, vaak zonder kist, maar met een baar.

Waarom werd er soms een baarkoets zonder kist gebruikt?

Dit gebeurde om verschillende redenen, afhankelijk van lokale tradities, religieuze overtuigingen en sociale omstandigheden.

  1. Opbaren zonder kist: In sommige streken werd een overledene zonder kist opgebaard, vaak op een baar in de rouwkoets. Dit gebeurde vooral tijdens epidemieën of in culturen waar het gebruik van een kist minder gebruikelijk was
  2. Religieuze en culturele praktijken: In bepaalde religies zoals het jodendom en de islam, maar ook in enkele christelijke tradities, werd en wordt de overledene zonder kist begraven. De rouwkoets vervoerde dan het lichaam, gewikkeld in een lijkwade.
  3. Praktische redenen: Tijdens epidemieën of oorlogen, wanneer er veel doden vielen, werd soms afgezien van kisten vanwege tijdgebrek of schaarste.
  4. Rituele redenen: In sommige culturen had opbaren zonder kist een symbolische betekenis, zoals het benadrukken van de verbondenheid met de natuur.